JAS SI ZAMINUVAM by JOVAN JOVANOV

Kako nebo bez kraj
More bez dno
Imam prashanja bez odgovor
Nedovrshen stih, prekinat most
Od moevo srce do tvoeto
Najdobra nok koga sum sam
koga sonceto ne pogreva
a znaes li ti deka e kraj
samo ne ti se veruva

Iako tuka si ti
vo sekoj moj zdiv
i srcevo moe te spomnuva
znam tuka si ti
no jas ne sum kriv
sto ovoj pat tebe te ostavam

Sega jas si zaminuvam
Sega jas si zaminuvam
Sega jas si zaminuvam
I tebe te ostavam

Nemora ti da objasnish se
nemora dovolno jasno mi e
ne prasuvaj kako sum jas
eve sum pred tebe pogledni me

Ti bese moja mila kralica
slatka no i diva kako tigrica
jas predobar so tebe bev neli e grev
protiv mene se da prais ti samo od kejf
se gacis koa gledas maski solzi vo oci
znam deka e taka mala kazi ne se koci
epa gotovo e sea
ajde sea da te vidam
koga znaes deka do kraj so druga ke bidam

za tebe mozev raka i vo ogan da stavam
za tebe se sto nesmeev sakaf da pravam
nemozam nesakam nevazi za tebe
samo ti da si zadovlna rusev se pred sebe
na toa tvoe lice na angel sto nalikuva
kazi sea mala ti za nego sto si sokrila
nevina pred site
a za mene srce nemas
ti ne si cveke za mirisanje kako sto izgledas