NAD IZVOROM VRBA SE NADNELA by SILVANA ARMENULIC

Nad izvorom vrba se nadnela
podnjom kose devojka rasplela
lice mije, ruse kose vije
gorke suze nad izvorom lije

Tuzna vrbo sestro moja mila
nad izvorom sto si se savila
kao i ja bez srece i ti si
cvetala si a radjala nisi

Obicaj je u mom rodnom kraju
da sirotu za bogatog daju
zbog njegovih livada i njiva
sunce jarko sta sam kome kriva

Star je sestro ruke mu uvele
a i kose kao sneg se bele
ja ne trazim njegovo imanje
moje srce hoce milovanje
udacu se za momcica mlada
moja mladost, mladosti pripada