PO PRVI PUT by JOSIPA LISAC

Ipak ne znas ni sama kad
nemir udje u zivot tvoj
odlazi on
hladno ostavlja te samu

Nijemo odlazis k'o posluseno pseto
tiho, u svoj kut
guseci plac u grlu svom
po prvi put, po prvi put, po prvi put

Sve te odjednom plasi tad
njegov pogled i njegov smijeh
javlja se strah
drsces kao slomljen prut

Zar u srcu koje voli jos ima
mjesta i za smijeh u casu
kad ostavlja se sve
po prvi put, po prvi put, po prvi put

Pred njim budi se prosli svijet
dal' ozivjet ce skupa s njim
sjecanja ta
koja javljat ce se svud

Dal' ce slabost nekog
slatkog trenutka, jace nego on
ljubavi nasoj nanijet bol
po prvi put, po prvi put, po prvi put