ABORTUS by ADELE BLOEMENDAAL

Eens waren wij met niet zo veel
Toen bleef de aarde schoon en heel
De beek was fris, het dal was groen
Miljoenen vogels zongen toen
De mens, een zeldzaam exemplaar
Zoals de bruinvis, nu de tuimelaar
Heel bijzonder en uniek
Wie er een zag, maakte muziek

Maar de liefde van de mens verflauwd
Voor wat niet zeldzaam is als goud
De mensheid groeide, dijde uit
Nu is er niets meer dat haar stuit
Zij overstroomt nu beemd en veld
Abortus moest verplicht gesteld
Slechts Rome is het nog niet moe
Juicht de mensen bloedgolf toe
Pas in de middeleeuwse tijd
Gewierookt zeiden: vruchtbaarheid

Als de paus =ooit zwanger raakt
Ik wil wedden, dat hij het kind wegmaakt
Men moet abortus provoceren
Wil men niet aan mekaar creperen
De homo moet in ere stijgen
Die moest van Rome premies krijgen
De vrijgezel dient hoog geeerd
Zoals een elk die masturbeert
Als het niet goed gaat, dan met geweld
Masturbatie moest verplicht gesteld

Nu overspoeld men berg en dal
Dat in bate stijgt in tal
Vervuild de zee, de beek, het meer
Stinkt tot aan de stratosfeer
Hij plant zich voor met zulk een haast
Dat het zelfs het konijn verbaast
Wat er verder leeft en groeit
Wordt zorgvuldig uitgeroeid

Geen plaats voor walvis, kiwi, kwak
Hij duldt geen dier onder zijn dak
Leeft met zichzelf in conflict
Omdat hij haast in mensen stikt
Het is de mens die hem het meeste kwelt
Het is de mens die hem het meeste kwelt
Het is de mens die hem het meeste kwelt
Abortus moest verplicht gesteld